Duyarlı bir Türk vatandaşı olarak Silivri haberleriyle meşgul olurken bir ülkenin kendi ayağına değil kafasına nasıl kurşun sıktığını son derece üzüntülü bir şekilde izledim ve müşahade ettim.
Dünyanın 3 kıtasında at oynatmış ve dahilindeki topraklara asker bile göndermeden sadece askerinin üniformasını göstererek asayişi sağlamış bir ordunun bugün bir çete, bir terör örgütü, mensuplarının da çeteci ve terörist olduğunu takip ettim.
Bir Türk olarak elbette son derece üzüldüm.
Ancak bu üzüntüm şimdilik sadece üzülme eylemiyle sınırlı kaldı.
Ama yarın sadece üzülüp kalacağımı ve başka şeyler yapmayacağımı kimse garanti edemez.
Nitekim Türkler için Pentagon raporlarında bile “son anda ne yapacağı hiç belli olmayan tek millet” diye yazmıyor mu?
Tarih bilgilerimi hafif bir geriye sardığımda dünyanın başına bela olmuş bir hükümdarın torunlarının bugün intikamcı batı tarafından nasıl ordusuz ve topraksız bırakıldığını da görmekteyim.
Bilmeyenler için söyleyeyim bahsettiğim millet Moğollar komutan ise Cengiz han’dır..
Dün dünyayı tek başına dize getiren Moğolların bugün ordusu bile yoktur.
Planlı bir şekilde işleme koyulan eylemler bugün Moğolları sadece sembolik bir devlet haline getirmiştir.
Öyle bir zamandan geçiyoruz ki Türkler için bir kırılma noktası daha yaşanıyor.
Kim bilir bu sürecin sonunda Türk devleti de İç Anadolu’nun ücra bir yerinde sembolik bir devlet olarak hayatına devam edecektir.
Açılım, saçılım adı altında planlı bir senaryo ile oynanan oyun sonucunda ayyuka çıkan bazı söylemler mide bulandırmaya devam ediyor.
Memleketin bütünlüğüne kastetmiş, hapsedildiği adadan, serbest olduğundan daha rahat şartlarda “sayın” sıfatını bile alan bir terörist, cihan imparatorluğu devamı olan Türkiye Cumhuriyeti ile pazarlık üzerine pazarlık yapıp denge kurmuştur.
Emrindeki 3-5 tane itin eylem yapacağı, ortalığı karıştıracağı, sukuneti bozacağı tehditiyle istediğini almış ve resmen pazarlığın tarafı olmuştur.
Ama unutulmasın ki kavgada yumruk sayılmaz.
Bu meydan boş değil.
Dün evlatlarını bağımsızlığı uğruna veren bu millet bugünde yarında seve seve bu işi yeniden yapar.
Bugün devlet kendisinden beklenen bazı tavır ve davranışları yerine getirmezse yarın zamanı geldiğinde millet bu görevi sev seve karşı reaksiyon olarak ortaya çıkabilir bilginize.
