Sevmek?
Her zaman insanın hayatında olan bir şey. Çünkü hep severiz. Hayatımızın her anında birilerini bir şeyleri severiz.
Peki ya birini ayrıca sevmek? Nasıl bir sevmektir ki bu:
Gözlerin başka bir şey görmez, ellerin hep aynı eli arar , nefes alıp verişlerin bile ona odaklanır.
Ona göre hızlanır ona göre yavaşlarsın.
Hayat denildiğinde etrafındaki her yer kaybolur ve bir tek o kalır gözünün önünde.
İşte o zaman hayatım dersin. Artık o benim tüm hayatım.
Fütursuzca seversin.
Düşünmeden irdelemeden sadece onu sevdiğin için mutlusundur.
Mutluluğun için seversin. O senin için fedakarlık demektir.
Kendinden fedakarlıklar edebilirsin onun için hatta her şeyden geçebileceğine inandırırsın kendini.
Bazen yanındayken bile özleyebilirsin.
Bakışlarını özlersin sana bakmıyorsa ya da sözlerini özlersin seninle o an konuşmuyorsa.
Her an onu sevdiğini düşünebilirsin, her an onu özlediğini.
Arada bir telefonun eline uzanabilir oysa az önce kapatmışsındır telefonu ama yine dersin bir kez daha konuşmak iyi olabilir.
Eee açıklaması basit özlersin.
Böyle bir şey işte sevmek.
Varlığına şükredip, yokluğuna küfretmek.
Zamanın durduğu anlar olması ve akmamaya inat etmesi .
Zamanı bile durdurabilmek bazen.
Aynı kalabilmek olduğun yerde aynı şekilde aynı sevgiyle.
Sebepsizce ağlamak, anlamsızca gülmek gibi.
Nedensizce sadece sevgisi için sevmek.
Karşılık beklemeden ama karşılıklı olduğunu bilerek sevmek.
Gözler, onlarda bulmak en iyi cevapları ve bilmelisin bakışlarla konuşmayı.
Konuşabilmek saatlerce konuştuklarını kulaklarında duymak değil yüreğinde duyabilmek
Yıllar akıp giderken önünüzde ve ardınızda kalmışken bazı zamanlar, anılara bakıp bazen gülmek, bazen yine hüzünlenmek ama sevinmek, o anıların sadece sizin olduğunu bilerek.
İşte böyle bir şey sevmek.
Dediğim gibi; varlığına şükredip, yokluğuna küfretmek .
Var olmanın getirisi olan bütün dualarla teşekkür etmek hayata.
İyi ki var, iyi ki hayatımda, iyi ki benimle diyebilmek.
Sadece iyikilerle düşünmek.
Yokluğunun getirisiyle olan en terbiyeli cümleleri sanki birer küfürmüş gibi savurmak hayata.
Ama yine de en güzel cümlelerle içinde sevmek olduğu için güzelden öteye gidememek.
Başlangıçların sonları yoktur.
Her başlangıç bir son veya her son bir başlangıç değildir.
Hayatta daimi olan şeyler vardır.
Bunların da biri sevmek.
Sevmekle başlayan ve sevmekle gidecek bitmeyecek ölümsüzleşecek ve seni sevmeyi en iyi bilecek biri olmalı hayatında….
